De verbouwing (deel 1)

of moet ik zeggen de verbouw ellende, deel 1.
Vandaag zou het dan eindelijk gaan gebeuren, de kozijnen. Om half acht zouden ze er zijn. Stond ik netjes om zeven uur startklaar, komen ze om half negen aanrijden. Ok het is maandag, druk, files (vanaf Didam? ja, alles kan natuurlijk).
Ze zouden op zolder gaan beginnen. We werken altijd van boven naar beneden, ik hoor het die man nog zeggen. Dus wat doen we afgelopen weekend, juist de zolder ontruimen zodat ze overal netjes bijkunnen.
Ik dacht nog, ik zie geen steiger op die aanhanger, maar dat klopte ook wel, want ze hadden de ramen mee voor de eerste verdieping. Okeeeeee... ga ik boven maar even de boel aan de kant schuiven. Mijn humeur zat om negen uur al onder nul.
Maar ze gingen aan de gang, en ik aan de koffie, want daar was ik wel aan toe.
Alles ging goed tot het rond de middag begon te regenen. Alles stond open, ze liepen maar in en uit, ik kreeg het steeds kouder. Dacht ik ga iets nuttigs doen, dus ben ik aan het scrappen geslagen.
En dan moet je zo een man (uit Didam, dus ik begreep er echt helemaal niks van, dan voel ik me echt buitenlander hoor) uitleggen wat een Cricut is. Had ik echt nog even zin in.
Maar ach om half drie waren ze weg en zat het boven dicht. Nog niet afgewerkt uiteraard, maar wel dicht. En het ziet er goed uit.
Dan maar wat geveegd (met assistentie van mijn dochter, schiet ook echt goed op) en dan denk ik maar morgen weer een dag. We moeten er even doorheen.
En nu, koffie. (of toch die neut Irene??)

Groetjes
Chantal