Heb ik altijd, ik heb er een godsgruwelijke hekel aan. Een paar knopen naai ik nog wel zelf aan, heb ik ook netjes gedaan vanochtend. Geloof me, ze gaan er nooit meer af als ik ze er aannaai...
En dan de rest, zomen die uithangen, broeken die te kort zijn (die kinderen eten teveel, dus groeien te snel. Ik moet er wat aan doen!! Minder voederen??) dus die broeken kunnen weer uitgelaten worden. Rokken die gescheurd zijn, net nieuw natuurlijk, met een oude van de Zeeman gebeurt dat niet hoor. Een paar nieuwe broeken van mezelf die te lang zijn (snap niet dat ze dat niet precies op mijn maat maken he) Kortom een boel naaiwerk. En ik kijk er altijd al een paar weken tegenaan he voor ik even alle moed verzamel om de naaidoos en mijn machine tevoorschijn (lees uit het stof) te halen.
Eerst koffie dacht ik, lag er nog een stukje appelgebak van afgelopen maandag. Dus ik heb mezelf even verwend en nog een keer tegen die stapel aangekeken met een diepe zucht,... de telefoon genomen en mama gebeld. Ok, was goed, ik mag de zooi volgend weekend meenemen. Ze doet het "EVEN" voor mij. Zo even zal dat niet zijn, maar ik heb wijselijk mijn mond dichtgehouden (zat vol appeltaart dus dat is toch niet zo netjes he, praten met een volle mond)
Groetjes
Chantal
woensdag 12 januari 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
weet je wat ook leuk is? Zo een driejarige peuter.. die met een hele broek naar de peuterspeelzaal gaat.. en dan terugkomt met gaten..
iedere keer weer.. en dan die spuugdure mexx broek - indistructable jeans.. jaja..- van oma.. óók met gaten terugbrengt.. je 3 uur lang bezig bent tot bijna bloederige vingertoppen aan toe..om er leren knielappen op te naaien..door dubbel spijkerstof heen.. en hij dat óók in 3 keer stuk heeft O.o
Een reactie posten